VI edycja Konferencji Opieka paliatywna i hospicyjna – medycyna, humanizm, wolontariat "Samotność u kresu - wyzwania opieki wspierającej w czasie pandemii"
REJESTRACJA UCZESTNIKÓW
8.00 – 8.55
OTWARCIE KONFERENCJI
9.00
Wystąpienia:
Prorektor Uniwersytetu Jagiellońskiego ds. Collegium Medicum
prof. dr hab. med. Tomasz Grodzicki
Prezes Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza” w Krakowie
dr Jolanta Stokłosa
WYKŁAD INAUGURACYJNY
9.30
Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. dr hab. Jacek Popiel,
Sesja pierwsza – Pandemia – osamotnienie w odchodzeniu
prowadzący sesję - dr Tomasz Grądalski
Lekarz Naczelny Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza” w Krakowie
9.55
Odporność na COVID -19.
prof. dr hab. Marek Sanak
kierownik Zakładu Biologii Molekularnej i Genetyki Klinicznej, Uniwersytet Jagielloński-Collegium Medicum
10.15
Psychologiczne problemy u pacjentów z COVID – 19.
prof. dr hab. Barbara Bętkowska-Korpała
kierownik Zakładu Psychologii Lekarskiej, Uniwersytet Jagielloński-Collegium Medicum
10.35
Problemy psychologiczne u pacjentów z cukrzycą w dobie pandemii – doświadczenia krakowskie.
dr Katarzyna Cyranka
Katedra Psychiatrii, Uniwersytet Jagielloński-Collegium Medicum
10.55
Rodo w prawie medycznym w okresie pandemii -zagrożenia dla podmiotu medycznego.
dr n. praw. Maciej Gibiński
Centrum Doradcze Prawa Medycznego w Krakowie
11.15
Dyskusja i podsumowanie sesji I.
dr Tomasz Grądalski
11.35-12.05
przerwa
Sesja druga – Hospicjum dla dzieci
prowadzący sesję dr hab. Maciej Pilecki
kierownik Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, Uniwersytet Jagielloński-Collegium Medicum
Konsultant wojewódzki w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży
12.05
Epidemiologia - zapotrzebowanie na pediatryczną opiekę paliatywną w Polsce.
dr hab. n. med. Tomasz Dangel
Warszawskie Hospicjum dla Dzieci
12.25
Kwalifikacja do opieki paliatywnej i przekazanie dziecka do hospicjum domowego.
dr hab. n. med. Tomasz Dangel
Warszawskie Hospicjum dla Dzieci
12.45
Co znaczy towarzyszyć.
dr hab. n. med. Jolanta Goździk
Katedra Immunologii Klinicznej i Transplantologii, Uniwersytet Jagielloński- Collegium Medicum,
kierownik Ośrodka Transplantacji Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie,
członek zarządu fundacji Krakowskie Hospicjum dla Dzieci im. ks. Józefa Tischnera
13.05
Dojrzewanie w cieniu choroby onkologicznej.
dr hab. Maciej Pilecki
kierownik Kliniki Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, Uniwersytet Jagielloński-Collegium Medicum,
konsultant wojewódzki w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży
13.25
18 lat spełniania marzeń dzieci - historia Fundacji Mam Marzenie.
dr n. med. Teresa Weber-Lipiec
Oddział Medycyny Paliatywnej, Szpital Uniwersytecki w Krakowie,
członkini Rady Programowej Fundacji Mam Marzenie, Ogólnopolski Konsultant Medyczny Fundacji
13.45
Dyskusja i podsumowanie sesji II.
dr hab. Maciej Pilecki
Sesja trzecia – Stany terminalne nienowotworowe
prowadząca sesję - dr n. med. Teresa Weber-Lipiec
Oddział Medycyny Paliatywnej, Szpital Uniwersytecki w Krakowie,
członkini Rady Programowej Fundacji Mam Marzenie, Ogólnopolski Konsultant Medyczny Fundacji
14.05
Dlaczego chorzy wyleczeni z choroby nowotworowej cierpią z powodu bólu?
prof. dr hab. Jerzy Wordliczek
kierownik Kliniki Intensywnej Terapii Interdyscyplinarnej, Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum
14.25
Zakażenie HIV- późne rozpoznanie i ich konsekwencje.
dr hab. Monika Bociąga – Jasik
Klinika Chorób Zakaźnych i Tropikalnych Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum
14.45
Przedstawienie standardów postępowania w terapiach medycznych u pacjentów w okresie kresu życia – stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta – opublikowane w 2021 r.
dr n. med. Teresa Weber-Lipiec
Oddział Medycyny Paliatywnej, Szpital Uniwersytecki w Krakowie,
członkini Rady Programowej Fundacji Mam Marzenie, Ogólnopolski Konsultant Medyczny Fundacji
15.05
Dyskusja i podsumowanie sesji III.
dr n. med. Teresa Weber-Lipiec
ZAKOŃCZENIE KONFERENCJI
15.10
DODATKOWO
Warsztaty /do wyboru/
15.30/16 - 18
Warsztat I
Jak chwytać w locie jaskółki, czyli o ukrytych zaproszeniach do trudnych rozmów
z pacjentami.
- mgr Agnieszka Kwiecińska, Towarzystwo Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza” w Krakowie;
- mgr Paulina Zielińska, Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie Państwowy Instytut Badawczy oddział w Krakowie;
- dr med. Magdalena Jarosz, Uniwersyteckie Centrum Kliniczne im. prof. K. Gibińskego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Warsztat II
Komunikacja z osobami opiekującymi się chorym u kresu.
- mgr Agnieszka Karpowicz, Fundacja Pełna Życia, projekt „WSPORNIK - Punkt Wsparcia Opiekunów”
maksymalnie 15 osób – decyduje kolejność zapisu
Warsztat III
Jak rozmawiać z dziećmi o chorobie i śmierci bliskiej osoby.
- mgr Natalia Czyżowska, doktorantka, Instytut Psychologii, Wydział Filozoficzny, Uniwersytet Jagielloński
Warsztat IV
Komunikacja z osobami chorymi, u których występują jakościowe zaburzenia funkcji poznawczych.
- mgr Elżbieta Wesołek, Towarzystwo Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza”
w Krakowie
maksymalnie 15 osób – decyduje kolejność zapisu
Warsztat V
Prawa pacjenta i RODO w opiece hospicyjnej
- dr n. praw. Maciej Gibiński, Centrum Doradcze Prawa Medycznego w Krakowie
Sesja III – Stany terminalne nienowotworowe
Dlaczego chorzy wyleczeni z choroby nowotworowej cierpią z powodu bólu?
prof. dr hab. Jerzy Wordliczek
kierownik Kliniki Intensywnej Terapii Interdyscyplinarnej, Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum
Zakażenie HIV – późne rozpoznanie i ich konsekwencje.
dr hab. Monika Bociąga-Jasik
Klinika Chorób Zakaźnych i Tropikalnych, Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum
Przedstawienie standardów postępowania w terapiach medycznych u pacjentów w okresie kresu życia – stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta – opublikowane w 2021 r.
dr n. med. Teresa Weber-Lipiec
Oddział Medycyny Paliatywnej, Szpital Uniwersytecki w Krakowie,
członkini Rady Programowej Fundacji Mam Marzenie, Ogólnopolski Konsultant Medyczny Fundacji
Żyjemy w czasach, kiedy przeciętny człowiek nie myśli o tym, że umrze i nie przygotowuje się do śmierci, jak to było w czasach „śmierci oswojonej”. Ludzie nie piszą testamentu, nawet nie rozmawiają o możliwym umieraniu w sytuacji zaawansowanej choroby. W dodatku, w społeczeństwie panuje całkiem magiczne przekonanie o wszechmocy nowoczesnej medycyny. Stąd większość pacjentów i ich rodzin nie jest przygotowana na informację o wystąpieniu u nich choroby nieuleczalnej, co rodzi silne emocje, a często wręcz konflikty, w tym z personelem medycznym.
Także lekarze i wiele osób wykonujących odmienne zawody medyczne mają podobne oczekiwania, co powoduje, że traktują każdą śmierć pacjenta jako własną porażkę. To wszystko powoduje, że niechętnie podejmują decyzje o uznaniu danego postępowania medycznego/terapii za daremną i rezygnację z niego. Jedyną metodą zmiany takiego podejścia do leczenia może być edukacja. Poszerzenie wiedzy o śmierci i umieraniu powinna być obowiązkowym elementem nauczania w momencie rozpoczynania nauki przedmiotów klinicznych/praktycznych na uczelniach medycznych ale też powinna być skierowana w stronę osób wykonujących różne zawody medyczne (lekarzy, pielęgniarki, ratowników medycznych, fizjoterapeutów, psychologów w tym psychologów klinicznych, psychoterapeutów) oraz innych, tj. niemedycznych specjalistów pracujących często z osobami w ostatnim okresie życia, mowa tutaj o np. kapelanach i pracownikach socjalnych pracujących w placówkach ochrony zdrowia. Istotne jest regularne kształcenie odnoszące się do różnych obszarów o charakterze psychologicznym, etycznym (moralnym) i medycznym: czyli ● śmierć jako naturalny koniec życia, umieranie jako jego ostatni etap; ● fazy oswajania się z informacją o rozpoznaniu choroby nieuleczalnej u pacjenta i jego rodziny; ● komunikacja z pacjentem i rodziną w ekstremalnym stresie; ● sposoby przeżywania żałoby.
Wspólną troską wszystkich osób zaangażowanych w opiekę nad chorym u schyłku życia powinna być dbałość o to, aby umieranie dla niego samego było godne, jak również pełne szacunku ze strony otoczenia. Tak rozumiana troska odnosi się do procesu umierania w każdej fazie życia; od okresu prenatalnego począwszy, a na wieku sędziwym skończywszy.
Opublikowane w 2021 roku stanowisko Zespołu powołanego przy Rzeczniku Praw Pacjenta ds. opracowania standardów postępowania w terapiach medycznych stosowanych w okresie kończącego się życia, może pomóc każdemu lekarzowi w jego codziennej pełnej dylematów etycznych pracy z pacjentami i ich rodzinami, szczególnie w sytuacji choroby zagrażającej życiu.